18 ildir ki "Xoşbəxt" olduğunu zənn edən bir axmağın ağıllanmaq istəməsi və ya 18 ildir yatan tənbəlin həyatının 19-cu ilində öz "Xoşbəxtliyini" axtarmağa başlaması... 

18 ildir özümə günlük tutmuşdum. 18-ci doğum günümdə açdım və arzularla dolu bu günlüyü oxudum. Sanki bir kölənin içəridə yazdığı bir məktublar silsiləsi. Ən faciəli isə budur ki bu gün yazılanı sabah oxunulmur. Sizə 18-ci doğum günümdəki özümə həsr etdiyim pritçanı təqdim edirəm...

"6 yaşımda Şaxta babaya məktub yazdım, amma gətirmədi ya da heç gəlmədi bəlkə də oxumadı. 8 yaşımda qızıl balıq tutdum. Eyni arzunu söylədim. Balıq ölməyi seçdiyini söylədi. 9 yaşımda bir cin çıxdı qarşıma. Mənə 3 arzu haqqım olduğumu dedi. Mənsə sadəcə 1 arzu dedim və cin yoxa çıxdı. 10 yaşımda tortumdakı şamları üfürərkən ürəyimdə yenə həmin arzunu tutdum, şamlar sönmədi. 12 yaşımda göydə axan bir ulduz gördüm. Yenə eyni arzunu tutdum, amma bir şey alınmadı. Sonra iki adaşın ortasında dayandım, olmadı. 4 yarpaq yonca əlimdə soldu. Son olaraqda 16 yaşımda Allahdan istədim hər namazımda səcdəyə gedərkən. . . Nəhayət bu gün, 18 yaşımda anladımki bu "xoşbəxtlik" deyilən arzuya dünyada çatmaq olmur, mövcud deyil belə bir şey, tarix boyu heç kəs görmüyüb, sadəcə ağızdan-ağıza gəlib. Qısası 18 ilimə hayıf"...

Bunu oxuyub qərara aldım ki "Xoşbəxtliyi" tapmağın vaxtıdır. Gündəliyimi, qələmimi, notbukumu, telefonumu və bir neçə qiymətli yadigar əşyaları götürüb axtarışa çıxdım...