qadın "mənə gerçəyi söyləməlisən!" dedi.

kişi "niyə bu qədər hırslisən? öyrənsən nə olacaq, öyrənməsən nə olacaq? önəmli olan sənə qarşı hiss etdiklərim deyil mi? görmürsənmi ki, sənin üçün necə ölüb bittiyimi?"

qadın, kişinin son dediklərini eşitməmiş kimi "sən anlatmasan da öyrənərəm ama…heç bir gerçək gizli qalmaz!" dedi…

kişi "qalmaz təbi ki, ama gerçəkler ağrırdar. hətta arxasına düşmək yerinə qaçmalıyıq ondan …yalansız və gerçəklərdən uzaq bir sevgi olmalı bizimkisi."

qadın düşündü…indiyə qədər gerçək deyə izinə düşdüyü hər şey tələsi olmuşdu yolunda getdiyi həyatının…öyrəndiyi hər sirr, ondan almışdı sevdiyi, bağlandığı insanları…yeniden, yeniden tutundu həyata…hər səfərrində dırnağıyla qaza-qaza gəldiyi nöqtədə, gerçək deyə qarşısına çıxan şəy, dırnağlarının arasına dolub canını incitməkdən başqa bir işə yaramadı.

sonra özünə aid gerçəkləri düşündü qadın…kişinin söylədiklərinə haqq verdi. onsuzda nə eşitməyə, nə də anlatmağa gücü vardı. hər şeyi olduğu kimi qəbul etmək ən yaxşısı idi…"yalansız ve gerçəksiz" amma çox gözel bir sevgini seçdi.

-Darius Ray