zamanın qanadları, çırpınır,

uçmaq üçün.

dayanmadan,yorulmadan,

son mənzilə qaçmaq üçün.

dayan zaman getmə belə

don bir az qal mənimlə,

sən getdikcə qocalıram.

alnım olur qırış-qırış,

sifətimdəki cizgilər, kobudlaşır.

istəyirəm uşaq qalmaq,

baxışım,toxunuşum,

 ipək kimi yumşaq qalmaq.

amma zaman sən qəddarsan,

hər saniyə tərk edirsən,

özün  bunu dərk edirsən.

qovduqca da arxanca mən,

bir az da möhkəm gedirsən.