Bu bedbext hadisenin ustunden duz 5 il kecib. Unutmaq cetin idi. Nece unutmaq olardiki? Zaman unutdurur deyirler yalandi zaman unutdurmur zaman oyresdirir. Biz hemin vaxt 10 - cu sinifde oxuyurduq. Men, Qasim ve Arif ucumuzde gunlerle bu zarafati gotur qoy etmisdik. Ilkine etdiyimiz zarafatin ustunnen duz 5 il kecir. Bu isin axrini bilmek cetin idi. Amma biz her seyi fikirlesib ona gore hereket edecekdik. En azindan bele dusunurduk. Qaranliq bir gecede kendin bir nece yuz metr uzaqliginda olan qebristanliga geldik hemin gun. Hava dumanli oldugu ucun goz gozu gormurdu saat uc olardi. O qeder sessizlik idiki kenddeki itlerin sesi ta qebristanliga qeder gelirdi. Ozumuz bele burdan qorxurduq. Kim qorxmazdiki? Qasimin ara sira etdiyi gic gic zarafatlar bizi bogaza yigmisdi. Gah o yan bu yana baxir ruh gelir deyirdi gahda qebir terpenir qacin deye qisqirirdi. Ozumuzle getirdiyimiz belle coxda derin olmayan 2 qebr qazdiq. Men hemin qebrlerde yatmaqdan imtina etdim cunki heqiqetende qorxurdum. Qasim ve Arif o qebrlerde yatmaqdan cekinmediler ve ikiside rahat ve hecne olmamis kimi qebrin icinde uzandilar. Daha sonra men üstlerine azaciq torpaq tokdum ki men onlari seslediyim zaman meni esidib yatdiglari yerden qalxsinlar. Ilkin saf ve ureyi temiz usaq idi. Eyni zamanda dosta sadiq biri idi. Ilkine zeng vurub onu qebristanliga çağırdım elbetteki bu saatda qebristanligda ne isim olduğunu sorusdu. Mende cavabinda gel deyecem dedim. O duz 20 deqiqe sonra qebristanliga gelib catdi. Mene yaxinlasdi ve:- Burada neynirsen gece vaxti niye cagirmisan meni?-Ilkin men sene adi bir insan olmadigimi subut etmek ucun burdayam. Bu sozu deyende men arxami qebrlere teref tutmusdum ve Qasim ile Arif ayaglarimin dibinde idi. Ilkin hecne basa dusmurdu ve bu normal hal idi.-Meni bos bos danismaq ucun cagirmisan bura? Ne deyirsen tez de. -Ilkin men oluleri dirilde bilirem subut ede bilerem.O biraz qorxmaga basladi. - Hec gulmeli deyil. Men gedirem eve. O arxasin donub getmek isteyende men ellerimi havaya qaldirib ' oyanin ölüler ayaga qalxin' dedim. Qasim ve Arif yavasca terpenmeye basladilar. Onlar qebirden qalxanda Ilkin yerinde donub qalmisdi. Hec bir soz deye bilmirdi. Qasim ve Arifin ust-basi torpaq olmusdu.Ve bu onlari daha qorxunc hala getirirdi. Ilkin qisqirmaga basladi ve dizi uste cokub yerindece qaldi. Bu bize gulmeli gelirdi ve Qasimle Arif qehqehe cekib gulmeye basladilar mende onlara baxib gulmeye basladim. Amma ne oldusa ondan sonra oldu.  Ilkin evvelce qisqirdi daha sonra ise o ağlamaga basladi. O gah gulur gah da aglayirdi. Bir nece saniye sonra o yere yixildi ve ureyi getdi. Biz derhal onu goturub evine getirdik. Tutdugumuz bu isden ele pesman olmusduqki hec birimiz bir kelime bele danismirdiq. Sehere kimi onun yani basinda gozledik. Seher acilan kimi tecili yardim gelib onu apardi. Xestexanadan gelen xeber ise bizi tamamile yixmisdi. Hekim onda urek catismamazligi oldugunu ve ureyindeki damaralarin sertleşerek beyne ve bedene qan yollaya bilmemesi neticesinde öldüyünü bildirdi. Onun ölümunun sebebkari biz idik. Etdiyimiz bu zarafat genc bir insanin ölümune sebeb olmusdu. Ailesine ona etdiyimiz zarafat haqqinda hecne demedik. Hec bizden şubhelenmedilerde cunki Ilkin bizim dostumuz idi. Bizim ona bunu edeceyimizi agillarina bele getirmediler. Lakin olan olmusdu. Onun olumunden bizim ucun geriye qalan ise agir bir pesmanciliq olmusdu.