Ata və ana. Əvəzedilməz varlıqlar.Hansı ki, biz onların sayəsində yaşayırıq, nəfəs alırıq. İlk olaraq bizi dünyaya gətirirlər sonra da min-bir əziyyətlə böyüdürlər. Atamız bizim yaxşı, rahat yaşamımız üçün gecə-gündüz çalışaraq pul qazanır. Anamız isə biz xəstələnəndə gecələr keşiyimizi çəkir. Gözünü bir saniyə belə qırpmır. Onlar valideyn borclarını artıqlamasıyla yerinə yetirirlər. Biz nə qədər də çalışsaq həmin borcu ödəyə bilmərik.

Hal-hazırki dövrümüzdə ata və anasının qədrini bilməyən o qədər övlad var ki. Hətta bəzən bu cür xəbərlər eşidirik: “Filankəs atasını öldürdü, filankəs anasını qətlə yetirdi”. Şəxsən mən bu cür xəbərləri eşitdikdə inana bilmirəm. Daha doğrusu inanmaq istəmirəm. Onlar bizdən heç nə gözləmirlər. Sadəcə onlara bizim sevgimiz lazımdı. Çox şeymi istəyirlər. Yox. Bəzi övladlar onları itirdikdən sonra dəyərlərini anlayır. Ancaq onda gec olur. Necə deyirlər “ Sağlığında qiymət verin insanlara”. Mənim fikrimcə onlar bizim baş tacımızdır. Onlarsız həyat heçnədir. Ata və analarımız hər şeyi, hər kəsi əvəz edə bilər, ancaq onları heç kəs əvəz edə bilməz. Gəlin onlara layiq olduqları dəyəri verək. Ata və analarımızın qədrini bilək!!!