Payızı çox sevirəm . Sevgi etirafının dilə gəldiyi bir məhəbbət nağılına bənzəyir bu fəsil . Varlığında İLAHİ eşqin əsrarəngiz zərrələrini təbiətə əta edər . Könüllərin hüzur dolu məkanına çevrilər qızılı payız . Gəlişiylə içimizdəki bütün mənfilikləri ayağımız altında xışıldayan xəzəllər tək parçalayar . Təbiətin sükutunda xəzəllərlə örtülmüş yollarda özümüzə hesabat verərək yürümək , mənəvi rahatlığa qovuşdurar bizi. Ruhumuz dincələr bu sakitlikdə . Özümüzə qayıdarıq . Bəzən də payız kimi
kövrələrik ... İç dünyamıza çəkilərək , qəlbimizlə həmsöhbət olarıq .
Duyğularımızı qətrə - qətrə çözməyə çalışarıq . Fani dünya ilə
əbədi həyat arasındakı təzadlarda incələr həqiqətlər . Mənfəətimiz ,
dünyəvi hisslərimiz atdığımız hər addımda ONA doğru gedən
vahid yolumuzu haçalasa da , yeganə həqiqət - hər başlanğıcın öz
sonunu , hər sonunsa öz başlanğıcını YARADANDA tapmasıdır ! .jpg)
Son baharda tanıdıq bir - birimizi . Yağmurlu bir gündə söylədin mənə " SEVİRƏM ! " kəlməsini . Şahidimiz rüzgarlar oldu . Tanışlıqdan dostluğa qədər getdiyimiz yollarda sevgiyə qucaq açdıq . Dostluqdan başladı aramızdakı bağlılıq , hörmət və səmimiyyətdən yarandı məhəbbətimiz. Yaşadığımız hər anı paylaşdıq . Birlikdə sevinib , birlikdə kədərləndik . Həyata baxışımızda birləşdi duyğularımız . İnciyib küsmələrimiz
belə , bizi ayıra bilmədi . Gözlərimizdəki sevinci , qəlbimizdəki səadəti izləyən ayrılıqdan , istəsək də qaça bilmədik ! Sonunda sevgimizin
imkansız olduğunu anladıq . " BİZ " kəlməsini var etmək istəsək də , bunun mümkünsüzlüyünə vardıq !.. SEVƏRƏK qovuşan yollarımız , SEVƏRƏK ayrıldı . Və qəlbimizdə xatirələr xəzəlinə dönən , BİR PAYIZ XATIRƏSİ QALDI !.. YAQUT HÜSEYNOVA
