-Bu şəhərdə var biri

Mənim kimi düşünür

Mənim kimi yaşayır

Eyni şeylərə gülür

Eyni şeyə ağlayır.

Bəlkə gecələr yatmır

Bəlkə şairdir o da...

Edir cızma-qaralar

Bəlkə ondada var

Məndə olan yaralar ?

Ona da süni gəlir

Şəhərin işıqları...

Ölmək üçün yaşayan

Qəribə adamları.

Alıb əlinə qəhvə

Pəncərənin önündə

Seyr edir ulduzları...

O da xəyala dalır

Onun da arzusu var.

Neçə ölən ümidi

Neçə hələ ömrü var.