Neçə ili keçib varlığını itirməyim?
Bilmirəm,
Amma xoşbəxtəm.
Yoxluğunla evlənmişik.
Sən gedəndən
Bir çox şeyi dəyişmişik.
Gecələr bir yatırıq.
Səhərlər də bir dururuq.
Bir içirik,
Bir yeyirik dərdi-səri.
Hətta bir yuyunub,
Bir gəzirik hər şəhəri.
Gecələr
Yarı-yuxulu sevişirik yoxluğunla.
Dünən öyrəndim ata olacam.
Artıq bir ailəm daha var.
Özümə də uyğun
Bir iş tapmışam.
Ucuz şeirlər yazacam.
Çox utanıram.
Yoxluğun əlimdən tutub
Heç vaxt getməyəcəm-,dedi.
Həkim də arxadan səsləndi:
“Qəm topu kimi
Bir kədəriniz daha oldu”
Amma mən hələ də
Varlığını şeirləyirəm.
Xəyanət edirəm yoxluğuna.
Gör nə nankor adamam!
Üstəlik
Neçə kədərli atayam!