Bir şeir vardı divardan asılan amma oxunmayan
Qadın qara saçlı amma boğulmaz
dәnizdә.
asılıb qalıb tarix qara saçlı qadınla bәrabәr.
Başsız müqәvvaların günәşinә dönmüş mayak.
Qadının dan ulduzu çevrilib qalıb.
Tarix dә asılıb qalıb gәlәcәkdә keçmişdәn xәbәrsiz.
Parçaları toz basıb şeirdәn uzaqda.
Kәdәrli bir şairin ölmüş xırda arzuları .

Ölmüş köhnә tanışın soyuqluğu var bir qadında.
Bakının vidası yollarını qara bürüyәr.
Qara saçlı qadın üşümәz amma qorxar baharın qışından.
Siz görmәdiyiniz tanışlarının qәbirlәrini isidin.
Cәhәnnәmin odu belә dondurar insanı.
Tarix asılıb qalıb şairin köhnә şkafından.
Bir şeir oxunmayıb amma hәlәdә divarda.

Şair kәdәrlәri ilә dönür bu dünya bizi aldatdılar.
Qara saçlı qadının gözlәri dәniz
Ümidlәr mayak qәdәr uzaq amma hәlәdә parlaqdı.
Qadının saçlarını aldadıblar.
Onlar qar kimi bәyaz,
Kәdәrdәn qaralmış.
Asılıb qalıb tarix qara saçlı qadınla bәrabәr