İllər öncə bir oğlan sevərmiş bir gözəli,
Deyir məhv etdi məni gələn təsir gözlərdən.

Bu oğlan şair imiş xoşlanardı sözlərdən,
Gözəl adlı bir qızdan bir də gözəl gözlərdən.

-Anladımki aşiqəm, yazdım gözəl sözlərdən,
Baxışında itdiyim o sevdiyim gözlərdən.

"Gözlərin çox gözəldir dünyadakı gözlərdən,
Tanrı səni qorusun o bəd nəzər gözlərdən.
Dedilər olmaz gözəl, ta ki görənə qədər,
Gözəli yoxdur inan o saf gözəl gözlərdən.
Uşaqtək baxışların keçdi dərs hisslərimə,
Qələm necə yazarmış o mələk tək gözlərdən".

Oxuyanda məktubu boğdu qəhər gözəli,
Süzüldü yaş inci tək o dəniz rəng gözlərdən.

Yazdıki, olmaz, şair, hisslərin deyil sevgi,
Deyil sevgi ibarət yalnız gözəl sözlərdən.

Məktubu oxuyanda sındı qəlbi, qələmi,
Dedi yazmayacağam, səma rəngli gözlərdən.

Batdı qəm dəryasına o gündən etibarən,
Yazmadı daha heç nə nifrət etdi sözlərdən.

Aldı qərar susmağı, nifrət etdi hər şeyə,
Vaxtında hər şey olan hətta gözəl sözlərdən . . .