Yaşla dolan gözlərim düşməndi öz-özümə.

Ürəyim qulaq asmır artıq hec bir sözümə.

İtirmişəm inamı,ümidimi,arzumu.

Sevgi,sevgi deyirdiz bəs o sevginiz bumu?

Sevgi səhrada güldür gözyaşıyla sulanır.

Gözyaşıdır həyatı ancaq ondan can alır.

Çox cəkmişəm həyatda sevginin dərd sərini.

Görmüşəm əzabını,zülmünü,kədərini.

Xoş üzünü görmədim bəlkə də göstərmədi.

Mən ondan həyat umdum o bir nəfəs vermədi.

Mən ona yaxın oldum o mənə uzaq oldu.

Mən bahar gözləyirdim o şaxta sazaq oldu.

Bir dəfə gülümsədim milyon kərə ağladım.

Aça bilməyincə sevgi qapısın,

Ürəyimin qapısın da bağladım...