Saatlarca bir nöqtəyə baxmaq gücünə malikəm. 50 dəfə xəyallarda ölüb, dirilmişəm. Həyatda belə bir şeyin mümkün olacağını bilsəydim, çox şeylərdə risklər edərdim.
ardı...
Mən insanların təbəssümünü görürəm. Onların əllərini, gözlərini izləyə bilirəm. Bütün görüntü gözümün qabağındadır. Pəncərə, mən hamınızı burdan izləyirəm. Amma izləməklə tamamlanmırsan.
ardı...
-Alo, Sofi?! Nə olub sənə? Niyə ağlayırsan?
-Artur, mən özümü piss hiss edirəm. Sən hardasan? Görüşə bilərik?
-Əlbəttə, harda görüşək?
-Həmişəki yerdə.
-Oldu.
ardı...
Bir otaq, tək pəncərə. Bu otaqda mənim bədənim, amma bədənim bir dənədisə o demək deyil təkəm. Qarşımda güzgü ya mən ona baxıram ya da o mənə baxmış olur. Qapı, 15 gündən çoxdur ki, heç açılmır.
ardı...