Elşən İsmayıl
DALĞALARIN RƏQSİ (hekayə)
Yorucu, bitkin bir günün ardından sərin, rahatladıcı, xoş bir təəssürat yaradan axşamçağı, özü də ecazkar dəniz sahilində... Bu düşüncələrlə Turqut işdən çıxmağa hazırlaşırdı ki, birdən gözü...
ardı...
Elşən İsmayıl
ÜZSÜZLƏR (hekayə)
Düz bir ay əvvəl o internetdə sadə bir araşdırma nəticəsində insanlar arasındakı münasibətləri və psixoloji vəziyyəti mövzu edən bir forumla tanış oldu. O forumda Kevin kimi hadisələrə adi...
ardı...
Elşən İsmayıl
LEYLA (hekayə)
Çar Rusiyası və Qacar Türk Xanədanlığı arasında Azərbaycan torpaqları uğrunda başlayan müharibənin qızğın dövrü idi. Artıq vətənimizin demək olar ki, bütün güney hissəsi gavur ruslardan...
ardı...
Elşən İsmayıl
QATİLİN SON ARZUSU (hekayə)
Qaranlıq bir küçə ilə sürətlə irəliləyən, başında klassik qara şlyapa, əynində tünd boz rəngli uzun plaş olan naməlum hündür boy kişi bir neçə döngəni ötüb keçdikdən sonra beşmərtəbəli binanın...
ardı...
Elşən İsmayıl
ŞƏHVƏTİN HÖKMÜ (hekayə)
Sahilə vuran al günəşin şüaları tez-tez irəli-geri hərəkət edən dənizin dalğalarının islatdığı, ağ, olduqca gözəl, baxdıqca insanı xəyallara qərq edən, ayaqlarını yerdən üzən möhtəşəm bir bədənin...
ardı...
Elşən İsmayıl
Qadın olmaq... (hekayə)
Çaykovskinin “Qu Gölü” baletindən bir parça səslənən musiqi fonunda Sankt-Peterburqun siyah-al qarışıq səması göründü bir evin pəncərəsindən. O pəncərə ki, onun arxasında dayanan yalnız, kədərli və...
ardı...
Elşən İsmayıl
Kədərli ney (hekayə)
Neyin (tütək) həzi səsi eşidildi. Bu səs sadəcə həzin bir musiqi deyildi. Bu səsdə Tanrının qutsal ruhu, eşqlə var etdiyi dünyanın olduqca möhtəşəm təsviri və ana təbiətin övladları ilə ...
ardı...
əvvəlki səhifə | növbəti səhifə
Hesaba giriş
YouTube-da izlə
Facebook
