Bir il əvvəl... İstanbul... Axşamçağı idi. Batmaqda olan günəşin al şüaları boğazın mənzərəsini əsrarəngiz edirdi. Sahildə bir skamyada yan-yana iki tünd geyimli adam oturmuşdu...
ardı...
Yenidən bir ədəd “kent 8” yandırıb, tüstüsünü içimizə alaraq, Azər Cırtdanın “Uzağın bir adı var” mahnısının sədası altında İsa Şahmarlını yad etməyə dəyər !
ardı...
